Entrega Premios MEP (sive Semper stabit nobis Complutum)

O venres 7 de febreiro asistín no Caixaforum de Madrid ao acto de Entrega de Premios do IV Concurso de "Buenas Prácticas" organizado pola asociación Mejora Tu Escuela Pública, onde Dives Gallaecia recibiu unha mención de Honor na Modalidade B, Centros de Ensino Secundario.

Na modalidade A, Centros de Educación infantil, Primario, Educación Especial e Aulas específicas de EE, os premios foron para:

• 1º Premio: El tiempo en nuestras manos - CPEE Peñalara. Collado Villalba (Madrid), onde a idea básica foi xerar experiencias de aprendizaxe e estimulación multisensorial a través de contornas creativas unidos por un centro de interese: as diferentes etapas históricas.
• 2º premio: Descubriendo Europa en 270 días - CRA “Llanos de Moraña”. San Pedro del Arroyo (Ávila), que busca o fomento da lectura cun plan de traballo diario, descubrindo os distintos países europeos, a través de actuacións conxuntas coas familias e coa creación de materiais innovadores.

-Mencións de honor:

• Un romance para la historia: Romance de María Manuela - AMPA “Las Eras”. Unidad de Campo del CRA “Toral de Merayo”. Toral de Merayo (León).
• Dilo en Alto - CP Gervasio Ramos. Langreo (Asturias).

Na modalidade B, Centros de Educación Secundario, Formación profesional, Bacharelato, Centros de Formación de Adultos e Escolas de idiomas:

• 1º premio: El infante don Luis y su mundo - IES Valle del Tiétar. Arenas de San Pedro (Ávila), que se configura como un fío condutor para materias diso, PCPI e Bachillerato
• 2º Premio: Una apuesta por el desarrollo, una apuesta por la calidad - CEPA de Gijón (Asturias), unha iniciativa que nace para mellorar a calidade educativa e cuxo eixo principal é a adaptación á realidade social para paliar o fracaso escolar, entre outros obxectivos.

-Mencións de honor:

• Radio Pérez. Ondas para la Convivencia - IES Pérez de Ayala. Oviedo, un proyecto de participación escolar dos estudantes a través dun programa de radio en directo durante os recreos (vídeo-presentación) (Asturias).
• Dives Gallaecia - IES Manuel García Barros,  A Estrada, Pontevedra (Galicia).

Foi un acto que, ao meu parecer, colocou os focos excesivamente sobre os políticos e representantes das institucións que presidían a mesa, esquecendo así aos que deberían ser os verdadeiros protagonistas, os profesores premiados e os seus traballos, que non contaron coa difusión necesaria para que todos puidésemos coñecer in situ o que se fai noutros ámbitos.

Como dixo acertadamente un dos oradores, é un risco moi alto xogar cun dos bens máis prezados polo espectador hoxe en día, a atención. Difícil para o oínte é atender cun mínimo interese á unha serie de tópicos oídos unha e mil veces en actos deste tipo: agradecementos mutuos, presentación e invocación de autoridades (con detalle, unha a unha), felicitacións aos premiados (estas xa en xeral)... Máis difícil aínda semella multiplicar esa atención por seis, pois seis foron as persoas da mesa que tiveron uso da palabra, ademais dos pequenos discursos pronunciados por parte dos premiados.

Pero imposible foi aturar aos políticos que queren ser a noiva no enterro e o defunto no funeral. Se os representantes de Ávila e Asturias aproveitaron o seu turno para presumir de xestión ao ter varios equipos premiados, o cal ata certo punto pode ser comprensible, malia que os profesores a maioría das veces facemos os proxectos non "grazas" ás nosas autoridades educativas, senón "a pesar" delas, o representante da Comunidade de Madrid, Carlos Hispán, que non tiña ningún premiado no podium, acadou os máis altos cumios do cinismo, a sinvergonza e o descrédito da clase que representa. Ao empezar a súa intervención escoitáronse os primeiros asubíos na sala, que foron pronto silenciados pola seguridade privada. A partir de aí, tatexando, con moi pouco aplomo ao falar e sen que viñese a conto, empezou a falar dos logros da súa xestión educativa na comunidade madrileña, poñéndose, no colmo da desvergonza, a el e á súa xestión, como exemplo de educación pública de calidade.

E eu, que recordaba a marea verde (e a branca), que tiña na memoria aos compañeiros madrileños nas rúas, falando de recortes, de sancións, de privilexios á educación privada, non podía menos que revolverme no asento desexando que por favor rematasen xa esas mentiras e insultos á verdadeira Educación Pública.

E se a isto engadimos que a persoa encargada de presentar Dives Gallaecia pronunciou algo así como "Dives Guelecia", e que o orador final aclarou, convencido plenamente, que grazas a proxectos como este podemos aprender a pronunciar.... o galego!!, a verdade e que saín do acto cunha sensación agridoce. Agradecido pola valoración que o xurado fixo do noso traballo, pola repercusión que están tendo estes premios, contento por coñecer a outros compañeiros e ver que as Linguas Clásicas e a súa didáctica están no primeiro plano da actualidade Educativa, pero coa sensación de que o venres, no Caixaforum de Madrid, non estivo representada como debería a verdadeira SCHOLA PUBLICA.

Pero, en fin, sempre nos quedará Madrid, un auténtico paraíso estes días para un "profe clásico". E para demostralo, unha serie de capítula..

1. Capitulum primum: exposición "Las Furias", museo del Prado.
2. Capitulum secundo: Hécuba, teatro Español.
3. Capitulum tertium: exposición "La villa de los Papiros", casa del Lector. Matadero.
4. Capitulum quartum et postremum: restaurante grego Dionisos. 

Odisea 2014

Unha vez máis aquí estamos, dispostos a embarcarnos nesta aventura, que na Gallaecia será a novena. 

Este ano teremos de novo 6 sedes: Valencia-Castellón-Alacant, Catalunya, Aragón, Valladolid e Galicia. O tema elixido nesta edición é O teatro en Grecia e Roma.

Dende o MGB temos inscritos os seguintes equipos:

4º de ESO:

• ATENEA
• TARPEIA
• AS SABINAS

1º BACHARELATO

• VICTORIUM
• NIKE
• CEREBRUS ILUMINATUS
• DEMÉTER E PERSÉFONE

2º BACHARELATO

• INVICTUS
• FIAT LUX
• LATIN QUEENS
• CAVE ALVARUM

Como vimos facendo os últimos anos o xoves 6 de febreiro, día do preguntón, os alumnos "Clásicos" do MGB e o seu magister pasaremos toda a mañá entre a Biblioteca e a sala de informática. Será unha actividade máis, apoiada pola vicedirección do centro e incluída na programación. Nervios e emocións aseguradas.

Este ano, grazas ao conseguido polo proxecto Dives Gallaecia, os premios que outorgaremos aos 3 primeiros clasificados do MGB serán algo mellores que os do ano pasado: un cheque-regalo de 90€ para o 1º, 60€ para o 2º e 30€ para o 3º.

E ademais, ao rematar as clases desa mañá, reunirémonos na cafetería do Centro a degustar uns solemnes pinchos. Esperamos contar coa compaña dos exalumn@s que participaron no proxecto en anos anteriores. Os postres corren pola nósa conta. Eu contribuirei cunha receita de garum (falso!).

Dives Gallaecia, 1º premio innovación educativa

O noso Proxecto sobre a romanización de Galicia, Dives Gallaecia, vén de ser galardoado co 1º premio na convocatoria dos Premios ás boas prácticas de innovación educativa desenvolvidas durante o curso 2012-2013, convocados pola Consellería de Educación da Xunta de Galicia, na súa modalidade C: uso innovador das tecnoloxías da información e da comunicación que introduzan cambios metodolóxicos,

Dotado con 3.000 euros para o Centro Educativo, o traballo contou coa colaboración dos profesores Marisa Otero e Miguel Bugallo e de varias promocións de alumnos de Latín e grego do IES Manuel García Barros da Estrada. 

A nova foi recollida nos diarios El Correo Gallego, Faro de Vigo e Voz de Galicia (as edicións en papel están recollidas neste Dossier de prensa en pdf)

Como explica na súa web, Dives Gallaecia é...

• Unha base de datos de material audiovisual, con vídeos en alta definición e imaxes de alta calidade con licenzas CC (17 vídeos e case 700 imaxes) 
• Unha forma de colaboración coa Galipedia e Wikimedia Commons
• Un xeito de descubrir, hic et nunc, en que medida aínda somos romanos. 
• Unha visita virtual aos xacementos arqueolóxicos e museos máis importantes de Galicia. 
• Unha reflexión sobre a conquista militar romana, a explotación dos recursos, a organización administrativa, as vías de comunicación. 
• Un punto de encontro para compartir con outros profesores documentación e actividades deseñadas para a plataforma Moodle. 

Esta é a súa vídeo-presentación:
Proxecto Dives Gallaecia from Dives Gallaecia on Vimeo.

É o momento agora dos agradecementos para todos os que fixeron posible esta iniciativa, que tiña como ano previsto de remate o 2012 (de aí o título na web) pero que, afortunadamente, non está rematada e espero que non se remate nunca, senón que poidamos ir engadindo os nosos grans de area ano tras ano, xeración tras xeración.

En primeiro lugar grazas e noraboa aos meus alumnos (3 promocións que pasaron polas aulas do MGB e que foron deixando a súa pegada nas páxinas e vídeos da web), con especial mención aos que neste curso están en 2º de Bacharelato, que comezaron facendo scoop-its de latinismos en 4º da ESO e acabaron por editar entradas na Galipedia.

Grazas tamén aos meus colegas Marisa Otero, polo seu traballo e bos consellos na edición e filmación de vídeo, e a Miguel Bugallo, polas súas incribles fotografías, moitas delas nomeadas imaxes destacadas en Wikimedia Commons, e pola súa axuda nos manuais de uso para a edición na Galipedia.

A Chiron, o meu mestre, quen, como bo e xeneroso centauro, sigue ensinando aos profes de Clásicas a navegar mellor e máis rápido polas procelosas augas da rede. Dúas paradas fixo en Compostela. A primeira no 2008, onde xa un ilustre wikipedista alertaba das vantaxes e satisfaccións que deparan a profes e alumnos os traballos de edición na Wikipedia. A semente medrou e hoxe temos ao Concurso Odisea e ao Festival de teatro grecolatino de Lugo con entradas de seu na Galipedia. A segunda foi en 2011, onde podíamos ler...

6:30 - 20:30 Talleres

SÁBADO 26	Novembro-2011
18:00-19:30	Grupo único: Ludere et Discere (Juan Vte. Santa Isabel)

Grupo único. Como único era Hermes, que tamén deixou na Gallaecia as pegadas do seu fugaz paso entre os mortais. Juanvi, non te esquezemos. Esperamos estar en Sagunt a vindeira primavera para que nos contes como son os deuses nas distancias curtas.

Grazas tamén á xente da Galipedia, especialmente a HombreDHojalata e Elisardojm, pola súa paciencia infinita e oportunas correcións e puntualizacións ás nosas entradas.

Ás sedes que fan posible un ano e outro as sucesivas edicións do Concurso Odisea e o Festival de teatro grecolatino, e, especialmente, á xente de SEECGalicia, directiva e socios.

Pero como non todo van ser luces, aquí van tamén algunhas sombras.

Se ben podemos pensar nunha mellora da situación con respecto ao ano pasado, cando non se convocaron premios de innovación educativa en Galicia, non podemos estar de acordo na dotación dos mesmos. Mentres que nas edicións pasadas había un premio en metálico para recompensar aos profesores, que invisten horas e horas de traballo para sacar adiante os proxectos e mesmo, como foi o noso caso, cartos do seu propio peto, este ano os 3.000 euros son para os Centros. Para nós, as grazas e 20 míseras horas por 3 anos de traballo (as mesmas que se poden conseguir, por exemplo, nun curso de risoterapia organizado por un sindicato). Si, estes mesmos sindicatos que te chaman para un curso e pretenden que des unha docencia pola metade dos honorarios que paga a Consellería, xa de por si moi xustos, e sen pagar desprazamentos. Curioso exemplo da defensa dos traballadores.

Tampouco podemos entender as cláusulas que inclúen outros concursos nas súas Bases, como o premio Giner de los Ríos ou Mejora Tu Escuela Pública, que impiden que o teu traballo, por bo que sexa, poida obter más dun premio. Dende o momento que recibes un quedas inhabilitado para poder optar a outro, aínda que no momento das convocatorias o teu traballo fose inédito. Así nolo fixeron saber, cun ton funcionarial tan gris e imperativo que máis parecía un demérito ou un delicto ter sido premiado por outra administración. Curiosa maneira de incentivar ao profesorado.

Toda a información sobre o proxecto pode consultarse neste documento.

Baco, de Eddie Campbell

--Baco, deus do viño e da esmorga, fillo ilexítimo de Zeus, segue vivo. Arrastrando os seus máis de catro mil anos de Antigüidade, percorre os bares da cidade en busca de Joe Teseo, que posúe o segredo da xuventude eterna e a quen debe vinganza.

O Olimpo descendeu á terra, provocando liortas, persecucións e orxías. Como di o vello Baco: "A inmortalidade non é para sempre. Despois de catro mil anos, de repente, hai un montón de deuses con cara de morto que queren resolver os seus asuntos a toda présa--

Este breve resumo pode lerse na contraportada da edición de Astiberri que recompila os 2 primeiros tomos (Inmortality Isn't Forever e The Gods Of Business) da serie de Baco (10 en total), de Eddie Campbell, publicados orixinalmente entre 1987 e 1988 en formato comic-book. (máis información na wikipedia inglesa)

BACO

Eddie Campbell

Colección: Colección Sillón Orejero

Rústica con solapas
17 x 24 cm
B/N. 216 páginas.
17 euros.
ISBN: 978-84-15685-11-1

A medias entre o xénero negro e a mitoloxía. Unha obra máis que recomendable. Lectura obrigada.

(...) el Baco del título es el auténtico Baco, el dios del vino, entre otras cosas. Es un Baco envejecido, acabado, con su poder reseco, y su relato es por tanto crepuscular y amargo, aunque el típico humor de Campbell siempre está presente. Él imagina un presente en el que sobreviven los restos de aquel brillante panteón de dioses, semidioses y héroes: Teseo, el propio Baco, y un sorprendente personaje: el niño Ojos, asesino de gran parte de los dioses y portador del poder de Zeus, como Teseo lo es del de su padre Poseidón. Los tres son el centro de un relato que gira en torno, precisamente al poder, y a la búsqueda del mismo, ya sea el poder crudo o el económico. Por el camino, se van reinterpretando las antiguas historias, en boca de Baco o de Teseo, y algunas de ellas se cuentan entre lo mejor del tomo, por el ingenio y el tono desmitificador —nunca mejor dicho— con el que Campbell las aborda. La lucha contra el Minotauro, la incursión en el Inframundo, o la guerra entre Cronos y Zeus son algunos de los mitos clásicos que aparecen, pero hay, y supongo que habrá en el futuro, bastantes más (...) Gerardo Vilches (Entrecomics)

“Baco mezcla secuestros de aviones y antiguos dioses, culebrones de mafiosos y leyendas, investigaciones policiacas y mitos fantásticos, limpiadores de piscinas y literatura clásica. No debería funcionar, por supuesto, pero funciona de maravilla”. Neil Gaiman

“Todo aquel que se anime a probar la serie repetirá. Atrapado por la carnosidad y acidez justa de su trama, la finura y armonía de su trazado, y su elaboración armónica. Sensaciones que persistirán una vez apurada la última gota de su lectura”. Nino Ortea, Tebeosfera

(...) Na primeira página da primeira história de Bacchus, um meliante dialoga com um velho imenso trajado como um velho lobo do mar, de quepe e tudo, com uma quantidade imensa de rugas - pense no rosto do Marlon Brando de Apocalipse Now! rasgado pelo vento e pelas marés -, vizinho seu de cela na cadeia: 

"Por que cê veio parar aqui, ô coroa?" 

"Bebedeira e baderna" 

"Ha ha ha....Você parece velho o bastante para saber como é" 

"4.000 anos chegam?" 

"Qual é o seu nome, falando nisso?" 

"Baco, o deus do vinho" 

"Vocês deuses não eram imortais?" 

"É mesmo" 

"Então como é que você ficou tão acabado assim" 

"Muito vinho, mulheres e música".Nas próximas páginas o leitor descobre que apenas alguns dos então nobres heróis e deuses gregos (Hermes, Teseu, ou melhor, Joe Theseus) ainda estão vivos - não é por acaso que o título é Imortalidade Não é para Sempre - e sofrem as conseqüências de querelas e mal-entendidos começados há 4.000 anos. Exatamente essas rixas primordiais, além de lendas e desencontros clássicos são inseridos em flashbacks onde se conta, por exemplo, como Zeus perdeu todo seu poder para The Eyeball Kid, um ser de 10 pares de olhos, filho de Argus, o monstro de 1000 olhos, que seguiu uma carreira de fora-da-lei ao longo da História, ganhando esse codinome no Velho Oeste.
As duas primeiras histórias (Imortalidade... e Os Deuses dos Negócios), além de definir um background para os personagens principais, fazendo uma verdadeira limpa, conjugam com talento mitos clássicos e sequestros de avião, problemas conjugais e filosofia, EyeBall Kid e Joe Theseus, equilibrando diálogos e cenas de ação no que provavelmente é o estilo de narrativa mais fluente nos quadrinhos de hoje. Particularmente especial é o uso das splash pages - aquelas páginas inteiramente ocupadas por um único quadrinho - seja em cenas de briga, quando a revista parece tremer nas mãos com o estrondo dos murros, seja num comovente recurso narrativo, quando após se jogar ao mar, desgostoso, Theseus ouve uma voz ao fundo lembrando-lhe de sua origem divina, e vira-se, deparando-se com a imensa imagem de Netuno a lhe proteger: "Poseidon, my father, god of all the seas!". Um deslumbre (...) Rafael Lima (Digestivocultural.com)

(...) El dios del vino, regresa de un viaje eterno, de un exilio de autodestrucción. Demacrado, tuerto, viciado. Ha vuelto para vengarse definitivamente de Teseo (el del Minotauro) por abandonar a Ariadna (la del hilo). Pero el paso del tiempo y la depravación, no perdonan. Han dejado huellas muy profundas en Baco, que nos muestra un rostro surcado por cientos de arrugas que se entrecruzan. Tan profundas como abismos.Baco ha vuelto a la ciudad. Como si de un relato de serie negra se tratara, la crónica de las desventuras de este dios comienza acodado en la barra de un tugurio bebiendo alcohol a pequeños tragos. La narración de una tragedia clásica, de las que tienen “repercusiones bíblicas”. Una historia, en definitiva, de venganza con femme fatale de por medio. Y claro, con un gran actor trágico, Baco. Compartiendo protagonismo con los miembros del panteón mitológico griego. Los que han logrado mantenerse con vida hasta nuestros días. Solo puede quedar uno.
El otro protagonista es, Joe Teseo. Teseo, hijo del rey Egeo y verdugo del Minotauro. Ahora se ha reconvertido en el líder mafioso del crimen organizado de la ciudad. Junto con sus esbirros lo veremos danzar de un lado al otro del mundo, mientras nos enteramos de sus aventuras y desventuras mitológicas. Desde su paso por el Hades, hasta la muerte del Minotauro y el abandono de Ariadna. Otro personaje es, Ojos. Nieto de Argos, el de los cien ojos. Es el juguete erótico de la diosa Hera. Ojos llega a ser tan poderoso como Zeus, o más aún. También tenemos a los tres hermanos Telquines, deidades menores que conspiran para eliminar a Teseo y a todo el que se ponga por delante para convertirse en los dueños del mundo. Pero aún quedan más personajes, tenemos a Poseidón y la fuente calavera de la eterna juventud o la Sabandija Estigia…
Eddie Campbell posee un estilo propio, en blanco y negro, llamémoslo impresionista. Trabaja con la línea, la mancha y las tramas. A primera vista, con un trazo suelto y rápido, su trabajo parece confuso. Pero a medida que lo leemos nos damos cuenta de la claridad que poseen sus viñetas, su expresividad, su dinamismo. Una perfecta narrativa que mantiene la lectura en un continuo clímax.
En definitiva, Baco es un entretenido thriller épico lleno de venganzas mitológicas. Una lectura de cabecera, adictiva, que gusta releer con el paso del tiempo. Un cómic añejo, con un regustillo a clásico. El armadillo ilustrado (Cine & otras drogas)

CIRCVLUS LATINVS GALLAECVUS

Cum saepe audiremus multos et diuersos circulos Latinos in Hispania esse in quibus Latinitas uiua coleretur, desideramus cum collegis nostris circulum proprium condere. Itaque omnibus Latinitatem uiuam amantibus Circulum Latinum Gallaecum instituere decrevimus.

Circulus noster destinatur ludi magistris qui methodo analytica syntacticaque fessi atque librum Lingua Latina per se illustrata (H. Ørberg) minime scientes, Latine loqui incipere volunt.

Omnes simul discemus singulis mensibus in thermopolio quodam Compostellano, ubi, una cum potionibus, de multis rebus Latine loquemur. Nos ipsi periti non sumus ad disciplinam Latinitatis vivae, sed tamen vere dicam, cupimus rationem docendi vetustissimam et taedissimam mutare et linguam Latinam ut linguam uiuam docere, quod ea ab antiquitate usque ad recentiora tempora sic docebatur.

Nobis sunt instrumenta quaedam ad linguam Latinam Latine docendam quae vobis paulatim trademus ut exercitationes una cum nobis faciatis.

Si in Circulo nostro interesse vis, scribe vel bolibarch@gmail.com vel oscarsoto@edu.xunta.es.

Curate ut valeatis omnes!

Como sabemos da existencia en España de moitos e variados círculos latinos nos que se practica o latín

falado, queremos fundar cos nosos colegas un círculo propio. Por iso decidimos organizar o Círculo Latino Galego para todos os amantes do latín vivo.

O noso Círculo vai destinado aos profesores que, cansos do método analítico-sintáctico e minimamente coñecedores do libro Lingua Latina per se illustrata (H. Ørberg), queren comezar a falar en latín.

Todos aprenderemos ao mesmo tempo en reunións mensuais nun bar calquera de Santiago, onde, tomándonos algo, falaremos de moitas cousas en latín. Non somos expertos no ensino do latín vivo, mais por falar en serio, o que desexamos é cambiar o noso método de ensino tan antigo e aburrido e ensinar o latín como se fose una lingua viva, tal como se fixo desde a Antigüidade até hai pouco tempo.

Temos algúns recursos para ensinar latín en latín que vos iremos dando devagar para practicarmos xuntos.

Se queres participar no noso Círculo, escribe a bolibarch@gmail.com ou a oscarsoto@edu.xunta.es.

Un saúdo cordial.

------------

*Unha nova iniciativa que me chega a través de Ana Bolibar e Óscar Soto.

Longa et calida aestas

Despois da longa et calida aestas que distrutamos este ano na Gallaecia (ou quizais sería mellor dicir callida aestas, porque acaba así, sen avisar...), chega puntual o mes de setembro, onde volvo experimentar a miña mutación habitual.

Velaquí os datos deste novo curso  2013/14 que empezou onte no MGB da Estrada. Somos o mesmo número de profes que o ano pasado, aínda que houbo un lixeiro repunte da matrícula. 19 horas lectivas para min, distribuídas do seguinte xeito:

• 3 horas de latín de 4 ESO (9 alumnos)
• 4 horas de latín 1BAC (10 alumnos)
• 4 horas de grego 1BAC (7 alumnos)
• 4 horas de latín 2BAC (11 alumnos)
• 4 horas de TIC 1BAC (18 alumnos)

En liñas xerais podemos dicir que case repetimos o número de "alumnos clásicos" do curso anterior. Só uns poucos menos. Pero, nos tempos que corren, haberá que darse por satisfeito por manter todos os grupos de Latín e o grupo de Grego de 1BAC que rescatamos o ano pasado.

Hoxe tocou preparar o noso espazo na rede: as carpetas compartidas en Google Drive, os cadernos de Evernote, os perfís da Aula Virtual, os permisos de edición na web Hélade. 

Inmersos como estamos no proxecto Dives Gallaecia 2012, non nos poñemos data para rematalo, por moito que figure no título. Que dure, que non acabe nunca.

Este outono queremos visitar o museo do castelo de Santo Antón da Coruña e a vila romana de Cambre. En febreiro espera Odisea 2014 e en marzo o festival de teatro de Lugo.

No comezo de curso albiscamos unha nova folga xeral no ensino e o probable mantemento da situación actual das Clásicas na seguinte reforma educativa. Unha de cal e outra de area, aínda que a estas alturas sigo sen saber moi ben cal é a cal e cal a area.

* Illa de Rúa, ría de Arousa. Imaxe de DivesGallaecia en Flickr

Thermae Romae, un manga "Clásico"

Thermae Romae é o título desta especie de Manga Clásico (ábrese ao revés e lese de dereita a esquerda) que nos presenta a mangaka xaponesa Mari Yamazaki. Velaquí o argumento:

Lucius Modestus, un arquitecto da Roma Clásica, perdeu a inspiración e non sabe como saír do paso. Acode ás termas esperando recibir a visita das musas, pero no seu lugar atopa un portal espazo-temporal que o vai transportar a uns baños públicos xaponeses. Sempre adaptable, Lucius aproveita a inspiración recollida nestas viaxes para revolucionar a vida romana e conseguir o favor do emperador".

Ambientada na época do emperador Adriano (s. II d.C.) e, grazas ao mencionado portal espazo-temporal, tamén no Xapón actual, este entretido Libellus nos permite imaxinar a sorpresa e admiración dun emprendedor arquitecto e deseñador romano ante un material descoñecido e versátil como o plástico, un batido de froitas ou o sistema de apertura dunha lata de refresco, novidades todas que intentará, con maior ou menor éxito, replicar na súa Roma natal.

Cun texto salpicado de latinismos en todos os capítulos (ás veces un tanto forzados, todo hai que dicilo), Thermae Romae pode servirnos tamén para iniciarnos na cultura xaponesa dos baños. A isto axudan os textos que acompaña a autora entre capítulo e capítulo, onde nos conta as súas experiencias nos baños de diferentes países, nos informa de como sería a vida cotiá dun romano ou nos compara as semellanzas e diferencias entre o ritual romano e o xaponés.

Ademais da reseña da web DeCulture.es, nesta completísima entrada da Wikipedia poderedes encontrar toda a información necesaria sobre este curioso cómic, que tivo unha adaptación cinematográfica no 2012 e anuncia unha segunda parte para 2014.


E podemos darnos unha volta tamén pola  súa propia páxina web, iso si, en xaponés!

* aínda que as imaxes teñen o texto en inglés o manga está publicado en castelán por Norma Editorial