CETERUM, CENSEO ...

Como un novo Catón non podo máis que unirme a ese clamor procedente da antiga Tarraconensis e que se escoita mesmo dende a lonxana Gallaecia.
Son moitas as voces que se unen contra a recente sentencia do tribunal supremo que conmina á restitución ao estado orixinal do teatro de Sagùnt antes da polémica, en na miña opinión moi desarcertada, reconstrucción do monumento.
Non vou engadir nada novo que non dixeran antes as voces gregas, a levantina Hipólita, a voz da experiencia dun xove magister de Figueres ou do noso pater da Lusitania, ecos que chegan mesmo ao xardín das Hespérides ou á lagoa Estixia, e que repite o gran Iaenus e a dulce Nausicaa, a voz de Calíope, nun canto ao carpe diem, e que arden con intensidade na chama de Vesta, baixo a atenta mirada de Hermes. Pois o dito, ceterum censeo ...