28/1/08

O IMPOSIBLE RESCATE DUNHA RUÍNA

Despois de ler o artigo publicado no diario El País na edición do pasado domingo e escoitar as razóns dos arquitectos que levaron a cabo a reconstrucción do teatro de Sagùnt, un xa non está tan seguro da súa opinión anterior, que calificaba esta reconstrucción de desacertada (o certo foi que cando visitei Sagùnt hai anos sorprendeume o agresivo da intervención).
Agora sei por exemplo que se se levase a cabo a orde do tribunal o teatro volvería efectivamente a ser outra vez unha ruína, ¡pero unha ruína inventada, xa que o estado anterior procedía de varias reconstruccións efectuadas nos anos setenta!
E ademais, como apunta o arquitecto Portaceli, "si se pierde el teatro de Sagunto, ¿que se gana¿ Guste o no guste es una infraestructura que ha cambiado Sagunto".
E deste afirmación poden dar fe todos os colectivos culturais ligados ao recinto, e os miles de persoas que enchen a súa cavea ano tras ano. Uns deles nós, que visitaremos Sagùnt no mes de abril, representación teatral incluída (esperemos...) no marco no noso proxecto dos "Dos mil años por correo".
Pode ser interesante facer chegar esta problemática aos nosos alumnos. Para facilitar esa labor podedes descargar a reportaxe en formato *.pdf dende aquí.

1 comentario:

Anónimo dijo...

Me alegro, Alvaro, de que hayas cambiado de opinión. La pena es que eso se sabía aquí en Valencia, ya que, antes de la restauración, hubo casi un año de reflexiones por parte de los expertos (Coleguio de Arquitectos, Departamento de Arqueología de la Universidad, etc)y se contó con su aval. Pero, una vez iniciadas las obras, al PP le pareció un buen argumento para desgastar al gobierno de entonces. Es el claro ejemplo del aprendiz de brujo, porque ahora les toca a ellos ejecutar la sentencia y como dice la Consellera "le ha caído un marrón". Esperamos que el buen sentido se imponga y se busque una salida para evitar no ya recuperar las pseudoruinas anteriores (lo que es imposible), sino la auténtica ruina de un espacio cultural tan importante y dinamizador. Me alegrará verte por aquí de nuevo. Un abrazo, Mercedes Madrid