Hoxe xoves 18 de xunho, e á diferencia doutros anos nos que sempre era a última proba do venres, tivo lugar o exercicio de latín para os nosos alumnos de Selectividade.
Segundo eles mesmos me contaron a pé de aula, o exame foi fácil. A maioría elixiu o texto de prosa de Eutropio, aínda que houbo quen se decantou pola poesía de Fedro.
Na literatura estaban Virxilio e a comedia de Plauto, temas ben vistos en clase. Latinismos e topónimos foron as preguntas máis elixidas nas "Cuestións do mundo Clásico". Non houbo sorpresas tampouco na pregunta dos prefixos (que terán estes que non teñan os sufixos...?), e, como non, saiu tamén a famosa cuestión da película de Golfus de Roma, da que xa se falou aquí, aínda que acompañada doutra semellante referida á obra de Plauto. Non houbo sitio para Horacio, Catulo, Livio ou Tácito.
Os dous textos eran moi asequibles, sobre todo o de Eutropio, con personaxes ben coñecidos e notas ao pé explicando os termos necesarios. A pregunta gramatical moi ben pensada: unha subordinada de relativo, un ablativo axente, un dobre acusativo. Bótase en falta a referencia da pasaxe para poder localizala con máis facilidade.
Pero no caso do texto de Fedro é totalmente imposible que o alumno entenda o significado do mesmo sen acabar de traducir a fábula completa, mesmo pode levar a engano, como podemos observar (en cursiva o texto do exame, en negriña o texto que faltaba e que da sentido a todo o anterior)
Segundo eles mesmos me contaron a pé de aula, o exame foi fácil. A maioría elixiu o texto de prosa de Eutropio, aínda que houbo quen se decantou pola poesía de Fedro.
Na literatura estaban Virxilio e a comedia de Plauto, temas ben vistos en clase. Latinismos e topónimos foron as preguntas máis elixidas nas "Cuestións do mundo Clásico". Non houbo sorpresas tampouco na pregunta dos prefixos (que terán estes que non teñan os sufixos...?), e, como non, saiu tamén a famosa cuestión da película de Golfus de Roma, da que xa se falou aquí, aínda que acompañada doutra semellante referida á obra de Plauto. Non houbo sitio para Horacio, Catulo, Livio ou Tácito.
Os dous textos eran moi asequibles, sobre todo o de Eutropio, con personaxes ben coñecidos e notas ao pé explicando os termos necesarios. A pregunta gramatical moi ben pensada: unha subordinada de relativo, un ablativo axente, un dobre acusativo. Bótase en falta a referencia da pasaxe para poder localizala con máis facilidade.
Pero no caso do texto de Fedro é totalmente imposible que o alumno entenda o significado do mesmo sen acabar de traducir a fábula completa, mesmo pode levar a engano, como podemos observar (en cursiva o texto do exame, en negriña o texto que faltaba e que da sentido a todo o anterior)
V. Aesopus et petulans (Fedrus, liber III, V)
Successus ad perniciem multos devocat.
Aesopo quidam petulans lapidem impegerat.
«Tanto» inquit «melior!» Assem deinde illi dedit,
Sic prosecutus: «Plus non habeo mehercules,
Sed, unde accipere possis, monstrabo tibi.
Venit ecce dives et potens: huic similiter
Impinge lapidem et dignum accipies praemium».
Persuasus ille fecit quod monitus fuit;
Sed spes fefellit impudentem audaciam:
Comprensus namque poenas persolvit cruce.
- Aquí tedes o exame en *.pdf.
- Para máis información sobre estas probas consultade a sección da selectividade en Galicia da WiChiron.
paau_lat_xun_2009001
No hay comentarios:
Publicar un comentario